ارتباط فنوتیپ آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (esbl) با حضور ژن بتالاکتامازهای blatem، blashv و blactx در جدایه های ادراری klebsiella pneumoniae در تهران

جدایه­های klebsiella pneumoniae پاتوژن­های فرصت طلبی هستند که می توانند عامل مهمی در ایجاد عفونت­های جامعه و عفونت­های بیمارستانی باشند. برای درمان این عفونت­ها اغلب از آنتی­بیوتیک­های بتالاکتام استفاده می شود و با افزایش مقاومت نسبت به این آنتی­بیوتیک­ها، عمدتا با ایجاد بتالاکتامازهای وسیع الطیف توسط باکتری، درمان عفونت­های حاصل از این میکروارگانیسم با مشکل روبرو شده است. در این پژوهش، 196 جدایه بالینی klebsiella pneumoniae مورد بررسی قرار گرفتند. الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی با روش انتشاراز دیسک تعیین شد و تولید آنزیم های esbl با روش تاییدی فنوتیپی ( phenotypic confirmatory test, pct ) نشان داده شد. حضور ژن­های blatem, blashv, blactx-m با استفاده از روش pcr مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان مقاومت به پیپراسیلین (66.3%) و بیشترین حساسیت (100%) به ایمی پنم مشاهده شد. فنوتیپ آنزیم­های esbl در 92 جدایه (46.9%) مشاهده شد. نتایج pcr وجود ژن­های blactx- m را در160 جدایه (81.6%) blatem, را در104 جدایه (53.06%) و blashv را در82 جدایه (41.8%) نشان داد. از میان جدایه­های تولید کننده esbl ، غالب ترین ژن blactx- m بود که در77 جدایه (83.6%) مشاهده شد و بدنبال آن blatem در 57 جدایه (61.9%) و blashv حامل در43 جدایه (46.7%) یافت شد. علاوه بر آن، 7 جدایه (7.6%) فاقد هر 3 ژن و 24 جدایه (26.08%) حامل هر 3 ژن بودند. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که حضور ژن مستلزم بیان آن و ایجاد فنوتیپ esbl نیست. درمیان جدایه­های ادراری k. pneumoniae جمع آوری شده blactx- m فراوان ­ ترین آنزیم esbl بود و blatem و blashv به ترتیب بعد از آن قرار می­گرفتند.